اختصاصی/راهکارهای کاهش اثرات منفی «بیکاری فناورانه» ناشی از هوش مصنوعی

همانطور که هوش مصنوعی در حال تغییر شکل چشم‌انداز شغلی است، نگرانی‌های مربوط به بیکاری گسترده با خوش‌بینی نسبت به افزایش بهره‌وری در تضاد است. این مقاله واقعیت پیچیده و نیاز به سیاست‌های فعال برای حمایت از کارگران متأثر را بررسی می‌کند.

به گزارش پژواک کارفرما، دیدگاه واقع‌بینانه اذعان می‌کند که نتایج قطعی نیستند. جوامع می‌توانند تصمیم بگیرند که چگونه و آیا فناوری به کار گرفته شود، منافع احتمالی چگونه توزیع شود و چه اتفاقی برای افراد تحت تأثیر بیفتد.

تحقیقات سازمان بین‌المللی کار نشان می‌دهد که تلفات شغلی نسبتاً کمی از هوش مصنوعی مولد وجود دارد، اما این اثرات بر کارکنان پشتیبانی دفتری متمرکز خواهد بود. زنان ۲.۵ برابر بیشتر از مردان در معرض خطرات خودکارسازی قرار دارند.

برای به حداقل رساندن اثرات منفی، راه‌حل‌های سیاستی شامل موارد زیر است:

۱. تشویق نوآوری فناورانه که مکمل نیروی کار انسانی است نه جایگزین آن.

۲. جابجایی کارکنان در معرض خطر به مشاغل دیگر در همان سازمان.

۳. ارائه حمایت درآمدی از طریق بیمه بیکاری یا سایر اقدامات حمایت اجتماعی.

۴. توسعه و اجرای برنامه‌های بازآموزی و ارتقای مهارت برای آماده‌سازی کارگران برای مشاغل جدید در اقتصاد دیجیتال، سبز و مراقبتی.

آماده‌سازی کارگران برای این مشاغل و حمایت از سرمایه‌گذاری‌های عمومی و خصوصی در این بخش‌ها، کمک بزرگی به کاهش اثرات منفی بیکاری فناورانه خواهد کرد.