تناقض فقر و ثروت در خوزستان

اگر دولت با عنایت به شعار سال «جهش تولید با مشارکت مردم» قصد دارد به نقش نظارتی و حاکمیتی خود بپردازد و اقتصاد را به بخش خصوصی واگذار کند، باید از تشکل‌ها دراستان‌ها حمایت کند به خصوص دراستان خوزستان که به دلیل اقتصاد نفتی و دولتی، تقویت تشکل‌های صنفی برای پیگیری مشکلات استان، ضروری به نظر می‌رسد.

شفاف سازی در برون سپاری و واگذاری به بخش خصوصی در استان خوزستان، به دلیل تمرکز ۸۰ درصدی ذخایر نفتی کشور و حضور شرکت‌های بزرگ دولتی، بسیار حائز اهمیت است.

در حال حاضر، شفافیت در سرمایه گذاری، واگذاری‌ها یا برون سپاری‌های شرکت‌های نفتی، پتروشیمی، حفاری و صنایع مادر در خوزستان وجود ندارد و حجم گردش‌های مالی مشخص نیست وعلی رغم اینکه قرار بود در کنار صنایع مادر، صنایع کوچک، متوسط و خرد شکل بگیرد، تا کنون عملیاتی نشده است.

مردم خوزستان در جوار بزرگ ترین ترین ذخایر و منابع نفتی جهان زندگی می‌کنند اما حس تعلق و رفاه ندارند و از این ثروت عظیم بی بهره یا کم بهره هستند و در واقع تناقض فقر و ثروت در خوزستان وجود دارد ودلیل محرومیت مردم خوزستان از ثروت منطقه خود، عدم انجام مسوولیت‌های اجتماعی دولت است.

متاسفانه روند بوروکراسی اداری و دریافت مجوز برای سرمایه گذاری دراستان خوزستان، طولانی و هزینه تولید و کسب و کار نسبت به سایر استان‌ها بیشتراست و دراین رابطه ایجاد درگاه جداگانه برای مجوز کسب و کار می‌تواند راهگشا باشد.

با توجه به اینکه بخش زیادی از کارگاه‌های فعال در خوزستان در زمره کارگاه‌های کوچک و متوسط هستند و به دلیل شرایط اقتصادی جامعه در وضعیت خوبی به سر‎نمی‌برند، به منظورحفظ حیات این کسب و کارهای کوچک، باید تسهیلاتی در نظر گرفته شود و همچنین شکایت‌های کارگری بیانگر این است که تنظیم روابط کار در خوزستان به هم خورده و وضعیت بحرانی است، بنابراین اگر ارتباط بین حوزه کارفرمایی و کارگری استان تقویت شود، می‌توان گام‎‌های موثرتری برای کاهش بیکاری برداشت.

فعالان حوزه صنفی و اجتماعی نباید بگذارند شرایط ناامیدکننده، پایدار بماند و این مسئولیت برعهده ماست که با انجام فعالیت‎‌های صنفی، پیگیر حل چالش‎‌ها و مشکلات موجود باشیم و باید تلاش خود را در جهت افزایش همکاری و توسعه روابط حوزه کارگری و کارفرمایی بیشتر کرده و به دنبال هماهنگی کامل بین این دو حوزه حیاتی باشیم چرا که کارگر و کارفرما لازم و ملزوم یکدیگر هستند و قطعا نادیده گرفتن حقوق هر کدام به ضرر حوزه کار و تولید است، به طور یقین انسجام بین این دو بخش در انتها به توسعه اقتصادی و سرمایه‎ گذاری منتهی و همکاری و هماهنگی جامعه کارفرمایی و کارگری به حل مشکلات بخش تولید و اشتغال منجر خواهد شد.

*رئیس هیات مدیره کانون انجمن‌های صنفی خوزستان