کارآفرینان در سنگر اقتصاد ملی و صف اول مقابله با تحریمها
محمود نجفی عرب، رئیس اتاق بازرگانی تهران، با اشاره به اینکه کارآفرینان و فعالان اقتصادی کمتر از هر قشر دیگری در جامعه ایرانی مورد تکریم قرار گرفتهاند، از حضور آنان در سنگر اقتصاد ملی و صف اول مقابله با تحریمها گفت و ابراز امیدواری کرد که مراسم امینالضرب نقشه راهی برای بسط و توسعه فرهنگ کارآفرینی باشد.
هشتمین دوره مراسم امینالضرب با حضور فعالان اقتصادی و بزرگان بخش خصوصی در تالار وحدت تهران برگزار شد. محمود نجفی عرب، رئیس اتاق تهران در این مراسم با اشاره به تلاشهای اتاق تهران برای برگزاری سالانه این مراسم و تقدیر از کارآفرینان اظهار امیدواری کرد که جایگاه کارآفرینان و فعالان اقتصادی که در صف اول مقابله با تحریمها و توسعه و پیشرفت اقتصاد کشور هستند، بهتر شناخته شود و از سنگاندازی در مسیر فعالیت آنها جلوگیری شود. متن کامل سخنرانی رئیس اتاق تهران به شرح زیر است:
حضور شما در این همایش معتبر سالیانه را خیرمقدم عرض میکنم و امیدوارم این گردهمایی، همچنان مسیری برای تکریم کارآفرینان خیراندیش و تقدیر از بزرگانی باشد که روز و روزگارشان را نه فقط برای کسب معاش بلکه برای احیاء و شکوه وطن به شب میرسانند.
پشتوانه تاریخی، ثروت بیقیاسی است که میتواند با اعتباربخشی به حرکتهای اجتماعی، موجبات قوام و قدرت نهادهای مدنی را فراهم نماید. اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران در حالی امروز ۱۴۰ سالگی خود را جشن میگیرد که فعالان اقتصادی با اتکای به این تاریخ پربار، خود را منادی و مروج گفتمان توسعه، دموکراسی و حلقه واسطه کنشگری در ایران میدانند.
شاهد مثال اینکه، مجلس وکلای تجار پیش از جنبش مشروطیت قدم به عرصه گذاشته و مجلس اول مشروطه، با کمک و حمایت مجلس وکلای تجار و جامعه اقتصادی کشور تأسیس شد. مصداق عملکرد اتاق تهران برای توسعه، تجدد، نوسازی و پیشرفت و برونرفت از انسداد و بحران به جریان مشروطیت ایرانی و تأسیس مجلس اول شورای ملی باز میگردد که ساختار ایران نوین را متجلی کرده است.
همچنین تنظیم فرمان مشروطیت و قرائت آن در خانه حاج محمدحسن امینالضرب و پرداخت هزینه اداره مجلس اول مشروطه توسط فرزند وی و صیانت و نگهداری از نهال دموکراسی ایرانی توسط جامعه تجار و کارآفرینان تهرانی، سندی دیگری بر تکمیل و تائید این مدعاست. بر همین اساس اتاق بازرگانی، اکنون خود را نهادی تاریخ ساز و صاحب گفتمان میداند و بهدرستی داعیه آن را دارد که در سراسر ۱۴۰ سال گذشته، همواره منافع ملی را بر هر اصل دیگری ترجیح داده است.
تاریخ جامعه کارآفرینی به همگان آموخته که فعالان اقتصادی هیچگاه خود را از مسیر حل و فصل بحرانهای ملی کنار نکشیدهاند. اگر بیش از یک قرن قبل، قحطی غذا و آذوقه مشکل جامعه و ملت ایران بود، امروز کمبود امید و افول رویاپردازیِ سازنده، مسئله جامعه ما است.
همانطور که نیاکان ما در مجلس وکلای تجار در ۱۴۰ سال قبل، هر آنچه دارایی در اختیار داشتند، پیشکش مردم شریف ایران کردند تا بحران تأمین آذوقه مردم حل شود، امروزه نیز جامعه کارآفرینی ایران آماده است تا هرچه در توان دارد را برای بازگشت روحیه امید و رویا به نسل جوان صرف کند، و بر همین اساس نیز تاکنون نشان داده که بدون هیچ تردید و بهرغم دستوپنجه نرم کردن با انبوهی از مشکلات و مداخلات، هرگز خاک ایران عزیز را برای زندگی در عافیت، ترک نخواهد کرد.
نمونه و نشانه از این جنس رفتار بسیار است. چنانچه تلاش بیوقفه صنعتگران کارآفرین ایرانی در حفظ و توسعه واحدهای صنعتی و اشتغال موثر گواهی بر این مدعی است. کارآفرینان شریفی مانند مرحوم قندچی، مرحوم حریری، مرحوم تهرانی، مرحوم علاالدینی، مرحوم لاجوردی، مرحوم تهرانچی و سایر بزرگان این مرزوبوم همگی اثبات کردند که شوق آبادانی ایران عزیز، هیچگاه به انتها نخواهد رسید.
کارآفرینان دلسوز، متعهد و سلامت در هیچ بزنگاهی از ایفای مسئولیت اجتماعی خویش شانه خالی نکرده و از اسلاف خود آموختهاند که خدمت به خلق، هدف و اولویت اول و فراموشنشدنی آنها، و نیز پیمانه ارزیابی و قیاس آیندگان از ایشان خواهد بود.
بر اساس چنین منطقی و در زمانهای که مهاجرت به یک فرهنگ عمومی تبدیلشده، کمتر کارآفرین و صاحب کسبوکار بزرگی را میبینید که جلای وطن کند. به واقع قلب این افراد برای ایران و در این سرزمین میطپد؛ چونان که به روایت بزرگمرد مهندسی ایران، مرحوم احمد حامی، «آن قلبی که برای ایران نمیتپد، بهتر است که هرگز نتپد.
در حالیکه در تمام کشورهای جهان، ارکان حاکمیت، دولت و مردم دائماً در حال ستایش کسانیاند که با کسبوکارشان ارزشی برای خلق ایجاد نموده و روند ساخت تمدن را مهیا کرده اند، متأسفانه جامعه ایران هنوز به این یقین نرسیده که در پس ظهور و طلوع یک کسبوکار، سالها سختکوشی و زحمت یک کارآفرین نهفته است.
شوربختانه از سالهای آغازین تأسیس دولت مدرن در ایران، تلاشهای مستمر بخش خصوصی در ایفای نقش ملی و نیز احیای وجهه اقتصادی با ناکامی مواجه شده است. عدماعتماد به کارآمدی و توأمان صداقت در عملکرد، دو روی سکه نگاه دولت به فعالان اقتصادی ایرانی را مشخص میکند.
این نگاه متفاوت در کنار سؤبرداشتهای طبقاتی و نیز تحلیل چپگرایانه از اقتصاد، موجب شده است که کارآفرینی در مفهوم اجتماعی آن نه منادی امید، انگیزه و ارزشافزایی، بلکه مروج شکاف طبقاتی و ابزاری جهت سودجویی و تجمع ثروت ناپاک ارزیابی شود که این خود نیز جفایی مضاعف و ناحق در ادای دین به کسانی است که با درهم آمیختن دیدگاه ملی و آموختههای دینی، کمر همت به بازسازی اقتصاد وطن بستهاند.
نهتنها اقتصاد، بلکه جامعه ایران امروز نیازمند ترویج اندیشه کسانی است که در بزنگاههای حساس تاریخی، با ایستادگی، مقاومت و ازخودگذشتگی، مانع از توقف چرخ اقتصاد وطن شدهاند. کارآفرینان طی یک دهه گذشته، دلایل بسیاری برای دلزدگی از کسبوکار داشتهاند. موانع مختلف از اقتصاد دستوری گرفته تا فساد و بحرانهای ناشی از حکمرانی نامطلوب، همگی قدرت لازم و کافی برای تعطیلی بسیاری از کسبوکارها را داشتهاند، اما دلسوزی برای آینده ایران و نگاه ملی کارآفرینان، آنان را در سنگر اقتصاد و در خط مقدم مبارزه با تحریمها نگهداشته است. همه اینها در شرایطی اتفاق میافتد که فعالان اقتصادی کمتر از هر گروه و قشر دیگری در جامعه ایران مورد تکریم قرارگرفته و با وجود تمام این نامهربانیها و ناملایمات، کسبوکار خود را با نگاه عافیتطلبانه، متوقف نکردهاند.
اکنون در این زمانه سخت، مهمترین رسالت جامعه فعالان اقتصادی این است که بتوانند با حفظ اتحاد و طنین صدایی رسا، مطالبهگر خواستههای جامعه کارآفرینی باشند و شرح مظلومیت این گروه را به گوش جامعه برسانند. جوانان ایران، درصورتیکه با داستان زندگی و سختکوشیهای جامعه کارآفرینی آشنا شوند، میتوانند با قدرت و توان بیشتری قدم در این مسیر بگذارند. طی ۱۴۰ سال گذشته، بخش خصوصی ایران با حفظ وحدت، اعتدال و میهندوستی به توسعه اقتصاد ملی خدمت کرده است. ترویج فرهنگ کارآفرینی، امروز باید به یک اصل خدشهناپذیر تبدیل شود. در زمانهای که از آن به دوران جنگ اقتصادی تعبیر شده است، قهرمانان این عرصه، کارآفرینانی هستند که با مجاهدت، رسالت خود برای کمک به پیشرفت اقتصاد ایران را فراموش نکردهاند.
همه ما باید در کنار آنها و در همراهی برای عبور از این گلوگاه، سخت تلاش کنیم. رویداد امروز و برگزاری این مراسم، صرفاً بهانه ای برای بزرگداشت و قدردانی از کارآفرینان و حرکت در مسیری است که از دوره هشتم هیئت نمایندگان توسط اتاق تهران آغاز شده است.
امیدوارم میراث امینالضرب در بسط فرهنگ کارآفرینی توسعهگرا، همواره نقشه راهی باشد که افق دیدگاه و چشمانداز خود را بر اعتلای اقتصادی وطن تنظیم کرده و با ادامه مسیر بزرگان عرصه تجارت و صنعت ایران، از خود نامی جاویدان در سینه کهن مام وطن بگذارد.