صف شرکت‌های خوش‌نام برای دانش‌بنیان شدن
مدیرعامل یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان حوزه عمران، گفت: در حال حاضر انبوهی از شرکت‌ها و هسته‌های فناور خوش‌نام در حوزه‌های سخت و نرم‌افزار عمران وجود دارند که برای دانش‌بنیان شدن پشت درهای معاونت علمی ریاست‌جمهوری به انتظار مانده‌اند و این در حالی است که این شرکت‌ها در رنکینگ جهانی در رده‌های اول قرار می‌گیرند.
محمدحسین غفاری امروز در سلسله نشست‌های نهمین کنفرانس بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله با عنوان «فرصت‌ها برای شرکت‌های دانش‌بنیان در کاهش آسیب‌پذیری لرزه‌ای کلانشهرهای کشور» که به صورت آنلاین از سوی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله برگزار شد، گفت: در دسته‌بندی فناوری به نرم و سخت باید گفته شود که بزرگترین چالش ما در بخش نرم‌افزاری، نبود بیگ دیتا یا کلان داده است، در حالی که شهرداری و مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی سال‌ها است داده‌هایی را در اختیار دارند و نیاز است که شبکه‌ای از داده‌های کلان برای ساختمان‌های بلندمرتبه ایجاد شود.
وی، نبود پلتفرمی برای تحلیل داده را بعلت بی‌توجهی نهادهای رگولاتور به مقوله مهندسی دانست و ادامه داد: می‌توان ادعا کرد که اگر مسؤولان فناوری‌گریز بودند، اکنون فناوری‌ستیز شده‌اند.
غفاری، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری را نهاد رگولاتوری در حوزه دانش‌بنیان‌ها دانست و اظهار کرد: در حال حاضر انبوهی از شرکت‌ها و هسته‌های فناور خوش‌نام در حوزه‌های سخت و نرم افزار عمران وجود دارند که برای دانش‌بنیان شدن در پشت درهای معاونت علمی به انتظار مانده‌اند و این در حالی است که این شرکت‌ها در رنکینگ جهانی در رده‌های اول قرار می‌گیرند.
مدیر عامل این شرکت دانش‌بنیان در حوزه عمران با تاکید بر اینکه نیاز است تا مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی به عنوان رگولاتوری دانش‌بنیان‌های این حوزه معرفی شود، اظهار کرد: در این حوزه، استفاده از فناوری‌های نوین در بخش مقاوم‌سازی به نظر من لکه ننگی بر این حوزه است، نمونه آن اقدام مرکز تحقیقات راه و مسکن است که در ویرایش ۲۸۰۰ فناوری نوین و نوظهوری را در این زمینه معرفی کرد و هسته‌های فناور اقدام به توسعه این فناوری کردند، ولی بنا به دلایلی اعلام شد که از این فناوری برای مقاوم‌سازی استفاده نشود.
وی تاکیدکرد: این گونه اقدامات موجب می‌شود که مهندسان دیگر به آیین‌نامه‌ها اعتماد نکنند.
غفاری با اشاره به جایگاه شرکت‌های دانش‌بنیان در کشور، گفت: تصور عموم بر این است که دانش‌بنیان‌ها مشمول معافیت مالیاتی و تسهیلات کلان می‌شوند و این در حالی است که تسهیلات کلان تنها در اختیار شرکت‌های دانش بنیان بزرگ قرار می‌گیرد و از سوی دیگر ما همواره متهم می‌شویم که اقدامی صورت نمی‌گیرد، ولی نباید وضعیت دانش‌بنیان‌های ایرانی را که تحت اعمال سختگیرانه‌ترین تحریم‌های تاریخ بشریت قرار دارد، با شرکت‌های سایر کشورها مقایسه کرد.
این فناور اضافه کرد: اگر شهرداری ادعا می‌کند که هیچ شرکت دانش‌بنیانی تاکنون نتوانسته است میراگردها و دمپر قابل قبولی را به تولید برساند و آنها به سمت واردات این فناوری می‌روند، بهترین راهکار آن انعقاد خرید تضمینی است و در صورتی که شرکتی توانست این فناوری را به توسعه برساند، از آنها خریداری کنند.
انتهای پیام