ضرورت بازنگری جدی در آئین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور

رئیس کمیسیون اقتصادی کانون کارفرمایی استان تهران درباره وضعیت پرداختی کارفرمایان مشاغل سخت و زیان آور، گفت : قرارگرفتن برخی شغل‌ها در گروه سخت و زیان‌آورکه ماهیت سخت و زیان‌آوری ندارند، علاوه بر تحمیل هزینه مازاد و بار مالی زیاد به کارفرمایان، کار را به نحوی هدایت می‌کند تا در زمانی که نیروی کار به نقطه بلوغ و بهره وری می‌رسد، باید از بازار کار خارج شود.

محمد برهانی در گفتگو با خبرنگار پژواک کارفرما، افزود: علاوه بر این، در گذشته سهم ۴ درصد مشاغل سخت و زیان آور در یک چارچوب معمول و منطقی توسط سازمان تامین اجتماعی از کارفرما دریافت می‌شد اما اکنون با محاسباتی که در واحد درآمد اجراییات و جرایم بیمه‌ای، اعمال می‌شود، عملاً سهم کارفرمایان به ۱۰ درصد و یا بالاتر می‌رسد که رقم بسیار بالایی است .

عضو کارفرمایی کمیته سخت و زیان آور با اشاره به سلب مسئولیت شرکت‌های دولتی و نیمه دولتی در پرداخت حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور، بیان کرد: این موضوع چالش‌هایی را در حوزه شرکت‌های پیمانکاری به وجود آورده و بسیاری از شرکت‌های دولتی و نیمه دولتی مانند شهرداری‌ها، ۴ درصد حق بیمه مشاغل سخت و زیان آوری را برای کارگران خود پرداخت نکردند و این هزینه به دوش پیمانکار جدید که بخش خصوصی است، منتقل می‌شود.

برهانی ادامه داد: در مشاغلی که پیمانکار تغییر می‌کند، باید کارفرمای اصلی، سهم حق بیمه سخت و زیان آوری را پرداخت کند و این در حالی است که در بسیاری از موارد مشاهده می‌شود که موعد بازنشستگی این کارگران فرارسیده اما خبری از پیمانکاران اصلی نیست و این بار مالی به پیمانکاران جدید منتقل می‌شود.

وی در پایان تاکید کرد: آئین نامه مشاغل سخت و زیان آور، باید در قالب چارچوب و ضوابط دقیقی که بر اساس آن، منابع مدیریت شوند، مورد بازنگری جدی قرار گیرد.

موضوع «مشاغل سخت و زیان‌آور» همواره محل اختلاف کارفرمایان، کارگران و دولت بوده و برخی معتقدند، تعدادی از مشاغل در حالی در گروه مشاغل سخت و زیان آور قرار گرفته که به هیچ وجه، ماهیت سخت و زیان آوری ندارند.